6. Lonely day

Hello!! Przepraszam was że nie pisałam tak długo, ale po pierwsze byłam zawalona nauką, w dodatku zwichnęłam lewą rękę co utrudnia mi pisanie, więc... Przepraszam was i też za błędy w piosiwni, ale ta kontuzja nie pozwala mi poisać poprawnie. Wybaczcie kochani... ^^ Jeszcze raz przepraszam ;// Ah zapomnia lam jeszcze o czymś: przedłużam jeszcze o tydzień konkurs, a wszystko to z mojej winy ;// Przepraszam ;* Mam nadzieję że wybaczycie mi ;)
-----------------------------

Teraz właśnie tak sobie patrzę, że mam tyle gifów Niallerka. 

Przygotowaliśmy smaczną kolację. Zjedliśmy wszystko w mgnieniu oka, ale ja... Ja nadal  ślęczałąm nad swoim daniem, martwiłam się najbardziej tym, że Domi wyjeżdża. Nie miałam ochoty na jedzenie, więc szło mi to bardzo powolnie. W końcu ktoś to zauważył i odezwał się znajomy głos:

-Coś nie tak  ? - to był Liam. Gwałtownie podniosłam głowę wytrącając z dłoni wodelec.

-Nie... - odparam, ale w moim głosie wyraźnie słychać było nieprawdę.

-Mała, widać że coś jest nie tak... - dodał Hazza.

-No okey... Martwi mnie to, że wyjeżdżasz, Domi. - poweidziałsam smutynm głosem.

-Mi też jest przykro, Aika, ale... No ale nic nie zrobię... Znasz mamę, ale będe was odwiedzała...

-Jasne, spoko. Przynajmniej to.

-Naprawdę nie smuć się, bo ja będe bardziej się smucić.

-Nie pocieszysz mnie. - wstałam od stołu i włożyłam, właściwie wrzuciłam pusty talerz i widelec do zlewu. Oparłam się o blat i spojrzałam na wszystkich zgromadzonych przy stole.

-O kurde mać... - wycedził nagle Lou.

-Co ? - spytałam zbliżając się do niego.

-Byłem umówiony z Eli na dzoiesiątą... Dobra,. ja muszę lecieć. - rzucił i wstał od stołu, po czym wyszedł tak szybko, że nawet nie było po nim śladu. Bez słowa wyszłam z kuchni machając bezmyślnie rękoma.

-Anika, gdzie idziesz ? - usłyszałam głos Niallera za sobą.

-Nigdzie. - rzuciłam oschle.

-Ej no, poczekaj.

-Na co ? Jestem zmęczona.

-Okey, my się już zbiermay,. więc... Może dasz mi coś na pożegnanie ?

-Em... A co chciałyś ?

-Przytuuuuuul. - rozłożył ramiona, a ja z chęcią się do niego przytuliłam. Nie szczędził uczuć, bo ściksał mnie tak mocno,  że po chwili gdy już się od niego "odprzytuliłam" nawet pocałował mnie w policzek - Nie martw się, nie lubię gdy jesteś smutna.

-Ja też nie lubię kiedy jestem smutna. Ale zobacz co się dzieje...

-Wiem, xzauwa żyłem. Ale... Nie płacz tylko.

-Nie b ede, obiecuję.

-No no koteczki, musimy się zbiera ć. - powoedzial po chwili Hazza który właśnie  stał naprzeciw nas.

-Choć zakochany blondasku - poci ągnął go za ramię - Do domku.

-No to paa. - pożegnałam si ę i pozostał mi tylko po nich wspominek. Poszli. Zostałam tylko ja, Domi i problemy.

-Kochasz go ? - spytała tak nagle,  że się wystraszyłam i z tego strachu podskoczyłam.

-Co za pytanie... No raczej tak.

-Ooo... Szczęściara z ciebie. Fajnie,  że ciebie ktoś kocha.

-Oj daj spokój... Ciebie kochał Gienek, Marcin i na dodatek Seweryn. Miałaś już tylu chłopaków i...

-I żaden mnie nie kochał. - przerwała mi.

-Nieprawda ! Domi, nie waż się tak nawet mówić !

-Ale to jest prawda.

-W swoim życiu znajdziesz wielu jeszcze i ten jedyny nadejdzie niedługo, zobaczysz.

-Aklurat. A ty... Zobacz na siebie.

-No patrzę i co ?

-No ty jesteś piękna i kocha cię taki słodki chłopak. Szczęścoie sprzyja tylko farciarzom.

-Daj spokój już... Nie będe tego słuchać. Jeśli masz zamiar tak ciągle pieprzyć, to ja spadam. Jak b ędziesz chciała semnsownie pogadać to przyjdź, a jeśli nadal chcesz zaniżać swoją samoocenę, to nie będe słuchać.

-No okey. Idziemy spać ? Późnoi już.

-Okey. Najwyższy czas. - rzuciłam i udałam się razem z Domi do pokoju. Wzięłam gorący prysznic, przebrałam się w czystą piżamę i położyłam spać. Zasnęłam niesmaowicie szybko, pewnie z przemęczenia.

------------------------------

Jeszcze raz sorry za błędy, ale ból daje o sobie znać. Bądźcie wyropzumiali. I wybaczcie  ze takie krótkie. ale to miało być takie zako ńczenie. <333 ;***

Strzałka ^^